آروغ زدن

آروغ زدن یعنی خروج صدا دار هوا از معده یا مری به داخل حلق که می تواند ارادی و یا غیر ارادی باشد. فرم غیر ارادی بدنبال بلع غذا و ورود هوا به داخل معده و دیستنشن معده اتفاق می افتد و در مواردی که خیلی شدید باشد و برای فرد مشکل ایجاد کند به عنوان بیماری در نظر گرفته می شود.

 

اتیولوژی و پاتوژنز آروغ زدن:

براساس منشاء گاز برگشت شده به دو دسته تقسیم می شود:

  1. فرم سوپرا گاستریک: در این فرم بیمار اسفنکتر فوقانی مری را شل کرده و بلع هوا صورت می گیرد ولی قبل از اینک به معده برسد آنرا از مری به بیرون می فرستد.
  2. شمارش سلول های خفرم گاستریک: در این فرم حین شل شدن های گذرای اسفنکتر تحتانی مری (TLESR) هوای داخل معده به داخل مری فرستاده می شود و مصرف بعضی غذاها که باعث شل شدن اسفنکتر تحتانی مری (شکلات و چربی) می شوند باعث افزایش این فرم از آروغ زدن می شود. این فرم به طور نرمال 25 تا 30 مرتبه در روز اتفاق می افتد که می تواند فیزیولوژیک باشد.

مشکلات رفتاری و سایکولوژیک نیز در ایجاد آروغ زدن دخالت دارند و آروغ زدن می تواند همراه با بیماری ریفلاکس و ورم معده باشد.

 

تشخیص:

آروغ زدن در دسته بیماری های فانکشنال قرار دارد و تشخیص بر اساس شرح حال می باشد. در مواردی که علائم خطر مثل کاهش وزن، درد شکم، ترش کردن و دیسفاژی (احساس گیر کردن لقمه غذا) وجود داشته نیاز به اقدامات تشخیصی بیشتر می باشد.نکته مهم اینست که تشخیص این بیماری کاری سخت است و می بایست توسط فردی که در زمینه گوارش کودکان تخصص دارد داده شود.

 

درمان:

  1. آموزش دادن، رفتار درمانی و درمان بیماری های همراه اصول اصلی درمان می باشد. اطمینان دادن به بیمار در مورد اینکه این بیماری جدی نمی باشد و جای نگرانی نیست . توصیه به عدم مصرف آدامس، آب میوه های کربوهیدراته، سیگار کشیدن و مصرف مایعات در درمان کمک کننده است. یکی از روش های درمانی استفاده از تکنیک تنفس دیافراگماتیک می باشد. بیمارانی که علائم ریفلاکس را دارند درمان ضد ریفلاکس کمک کننده است و در بیمارانی که علائم افسردگی دارند نیز شروه درمان ضد افسردگی لازم است.
  2. باکلوفن : با کاهش تعداد شل شدن های گذرای اسفنکتر تحتانی مری (TLESR) منجر به کاهش تعداد دفعات آروغ زدن می شود.

 

تنفس دیافراگماتیک:

آروغ زدن

 

رفرانس:
  1. Belching, Background, management, uptodate 2019
  2. Belching, Background, management, Medscape 2019

 

No comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *