کمبود ویتامین آ به کاهش سطح این ویتامین در خون و بافت های بدن گفته می شود که در کشورهای فقیر بخصوص در کودکان و خانم های باردار شایع می باشد ولی در کشورهای پیشرفته بندرت یافت می شود. شب کوری از اولین علائم کمبود این ویتامین می باشد، گزروافتالمی، کراتومالاسی و کوری کامل نیز در اثرکمبود این ویتامین ایجاد می شود. سالانه در کشورهای در حال توسعه 250000 تا 500000 کودک مبتلا به سوء تغذیه در اثرکمبود ویتامین آ مبتلاء به کوری می شوند. شیوع کوری ناشی از کمبود ویتامین آ در خانم های باردار در کشورهای درحال توسعه بسیار بالا می باشد و کمبود این ویتامین مرگ و میر مادران باردار را افزایش می دهد. کمبود ویتامین آ باعث اختلال در سیستم دفاعی بدن می شود و ریسک عفونت، بخصوص عفونت های تنفسی و گوارشی را افزایش می دهد.

علل کمبود ویتامین آ:

1. کمبود تغذیه ایی
2. انمی فقر آهن که منجر به اختلال در جذب ویتامین آ می شود
3. بیماری های کبدی
4. نارسایی پانکراس مثل بیماری سیستیک فیبروزیس
5. بیماری های التهابی رده
6. سوء جذب پروتئین که منجر به کاهش تولید پروتئین باند شونده به رتینول می شود و در نتیجه جذب رتینول کم می شود

تشخیص:

برای تشخیص شرح حال و علائم بالینی کمک کننده است، روش های ازمایشگاهی برای بررسی کمبود ویتامین آ وجود دارد که شامل اندازه گیری سطح سرومی به روش HPLC، اندازه گیری سطح رتینول سرم، انداره گیری سطح رتینیل استر در پلاسما و اندازه گیری رتینوئیک اسید ادرا و پلاسما.