هپاتیت یا التهاب سلولهای کبد می باشد که منجر به اختلال در کارکرد کبد می شود و در نتیجه کبد قادر به انجام فعالیت های خود نمی باشد و در اثر تجمع مواد سمی در خون منجر به ایجاد علائم گوناگون در بدن شخص می شود. هپاتیت می تواند خودبخود بهبود یابد یا به سمت نارسایی کبد و یا سیروز و گاهی بدخیمی کبد پیشرفت کند.

عوامل ایجاد کننده هپاتیت:

1. علل عفونی : از شایعترین علل عفونی ، ویروس های هپاتیت A , B , C , D , E می باشند.
2. دارو ها
3. سموم
4. بیماری های متابولیک مثل بیماری ویلسون
5. بیماری های اتوایمیون مثل هپاتیت اتوایمیون
6. مصرف زیاد الکل
7. تشنج های طول کشیده
8. علل ناشناخته

علائم بالینی:

بیمار مبتلا به هپایت می تواند بدون علامت باشد. ولی علائم بالینی آن شامل ضعف و بی حالی، خستگی، زردی، درد شکم، تهوع و استفراغ، اسهال و در موارد نارسایی کبد کاهش سطح هوشیاری باشد.